غریو تهنا (تنهای غریب)
- تعداد بازدید 1180
- تعداد امتیازها 2
مشخصات
- خواننده : ابوالفضل رفیعی
- همخوان : لیلا آقایی
- ترانه سرا : مهدی عالی
- ملودی و تنظیم : پویا محسنی ، محسن محسنی ،
- طراح کاور : سجاد ایوبی
متن شعر یا توضیحات
متن آهنگ غریو تهنا (تنهای غریب) از ابوالفضل رفیعی
تو که رهدی مونِه تهنا همه دنیامه با بُرد
هِمی روزا تـِلِ بَردی نیویسِن بی صدا مُرد
چونو وابیم خومه تهنا که سیم دنیا غِریوه
چونو تهنا که مِن دنیا یکی سیم نیگیریوه
مِنِ چاله دلُم دنیا تَشی وُر پا کِرد
یه دنیا غم مِنِ ای دل چطوری جاکِرد
ندیدی تو گُلُم بی تو چه وُر روزم رَه
ندیدی تو که وام دنیا چطوری تا کِرد
تو چی بارون بیو اِز رَه
به شَوگارُم دِرَو چی مَه
گلم دلدارُم
بیو تا دردتِ چینُم
بیو گُل یارِ نشمینُم
سِتینُم یارُم
مو بی تو رنگ و ری زردُم
پُر اِز دردُم ، پُر اِز دردُم
تَشی مِن بادُم
مو بی تو اَورِ بی بارون
پُر اِز دردمُم مثِ کارون
بِرَس به دادُم
تو بی مو دلخوشی
تو بی مو دلخوشی
وفا نداری
مونه تهنا اِلی
اِری وا یارِت
مو غمخوارت ولی
هونه دلدارِت
کنار یاری
تو که رهدی مونِه تهنا همه دنیامه با بُرد
هِمی روزا تـِلِ بَردی نیویسِن بی صدا مُرد
چونو وابیم خومه تهنا که سیم دنیا غِریوه
چونو تهنا که مِن دنیا یکی سیم نیگیریوه
مِنِ چاله دلُم دنیا تَشی وُر پا کِرد
یه دنیا غم مِنِ ای دل چطوری جاکِرد
ندیدی تو گُلُم بی تو چه وُر روزم رَه
ندیدی تو که وام دنیا چطوری تا کِرد
ترجمه متن آهنگ غریو تهنا (تنهای غریب) از ابوالفضل رفیعی
تو که رفتی من تنها شدم و همه ی دنیایم را باد برد و همین روزهاست که روی سنگی بنویسند بی صدا مُرد.
چنان تنها شدم که همه ی دنیا برایم غریبه شده، آنچنان تنها که پس از مرگم هیچکس برایم نخواهد گریست.
دنیا در چاله ی دلم آتش افروخت، نمیدانم چطور این همه غم را در دل من جا داد.
ندیدی که بدون تو چه به روزگارم گذشت و ندیدی که دنیا چطور با من تا کرد.
ای دلدار من! تو مانند باران از راه برس و در شب هایم مانند ماه بتاب.
ای تکیه گاه زیبا و مهربان من! بیا تا دردهایت را از دلت برچینم.
من بدون تو رنگ و رویم زرد است و پر از دردم، مانند آتشی که در باد است می سوزم.
من بدون تو مانند ابری بدون بارانم و مانند کارون پر از درد، به فریادم برس!
تو بدون من بی وفایی و کنار یارت دلخوش هستی.
مرا تنها میگذاری و به کنار یارت می روی، من غمخوارت هستم و او دلدارت.
تو که رفتی من تنها شدم و همه ی دنیایم را باد برد و همین روزهاست که روی سنگی بنویسند بی صدا مُرد.
چنان تنها شدم که همه ی دنیا برایم غریبه شده، آنچنان تنها که پس از مرگم هیچکس برایم نخواهد گریست.
دنیا در چاله ی دلم آتش افروخت، نمیدانم چطور این همه غم را در دل من جا داد.
ندیدی که بدون تو چه به روزگارم گذشت و ندیدی که دنیا چطور با من تا کرد.