والوستنن

لری - والوستن    

زَمونه   بی وِله واشو ،  هَمه   مُرده پَرَستِن.
کَلا  شادی  کُنه،  کَوگونِ دَر، سَر کُه وُرَستِن.

نَدونُم که چِمه،  چه وا بِگُم  سی بَختِ تَهلُم.
هَمه وابین گِمونی،  بی خُدا،  بایار و هَستِن.

کَلا  خُنده  دُوالالی به  لاشه   کَوگِ  رَشتال.
پَلَنگ و  شیرِ نَر  زار و  هَنی  مَندیره  بَستِن.

اَبیده   کُلکَمَر   هونه نِشین،   شاراز   اِلَونه.
کَلا،  دال و رُوا، ری هَر مُله، سَد تا نِشَستِن.

زِ ویره کَوگِ رَش رَه نَشم و بازِس، نیزَنه پَر.
که مِنجا آسِمون  دیده کَلای‍َل شاد و رَستِن‌.

بَهارون سُهده، گیلَک مولَهِسته وَسته ری گِل.
پیار و هارِ شَه  بازِن به هِیرَو،  هار و مَستِن.
.............................

مِنه شَوگارِ شَه،  شَوگَرد و شاپَر  واشَوِستِن.
هِزار و کَوگِ دَر وابین لُته، وَست و چُهِستِن.

تَوَر  خَرده  به  ریشه گَوگَری، کُشته دَدونه.
اَوُل، وِزگ و بَلیته پیرِ لِر،  وَست و تَکِستِن.

خُدایا  کِی  رَسُم  رُه،  تا  که  آزادی  بِوینُم.
مِنه اي مَردُمی که ری به مُردِن  لیله کِستِن.

تَشه چاله  اَبیده کور و  بی گُر، مَه مِنه خَو.
کُرِ  بی  دا،   دَدو،    به   آرِمونه   زُنگِهِستِن.

هَنیزه  آرِمون دارُم به زیوَش، مِهر و شادی.
دِرا  تی دِشمِنون، هاک و اَوه  ایرونه لِستِن.

اِخُم  روزی  بیاهه  روزِ  خُو،  هَنده  وُراهه.
بِوینِن    اي   زَمونه،   مَردِمونُم   والَوِستِن.
___
کوروش دورکی بختیاری 

وله واشو : آشوب، هیاهو
کَلا : کلاغ
دوالالی : آواز شادی جشن 
رشتال : زیبا دلربا
گمونی : خیالاتی
بایار : آسیب پذیر
هست : استخوان
شوگرد : خفاش
بهدار : پنهان
هزار : بلبل
لُته : بی زبان، دچار لکنت
چهستن : سرماخوردن چاهیدن
ویره : خاطره
نشم و باز : عشوه ناز و رقص
رست : آزاد رها
گیلک : لاله واژگون
مولهستن : پژمرده شدن
کلکمر شاراز : دو گونه پرستو مهاجر
دال : کرکس
مُله : تپه
اَوُل : سرو آزاد
وزگ : ناروَن
لِر : جنگل انبوه
تکستن : قاچ خوردن، دونیم شدن
واشوستن : دچار ترس و نگرانی شدن
گُر : شعله زبانه
زنگهستن : درخشش نور در تاریکی
پیار : خار و خاشاک
باز هی رو : سبکی از رقص
هار : سرمست وحشی
لیله کستن : هجوم دسته جمعی
زیوش : زندگی زیستن
وراهه : برآورده شدن، رشد و نمو
والوستن : آرام و ساکن شدن، آرامش داشتن